Znalezienie idealnej szkoły dla siebie nie jest prostym zadaniem, zwłaszcza dla osób, które nie posiadają szczególnych pasji lub wielkich zainteresowań, aby to nimi kierować się przy wyborze uczelni. Niestety coraz częściej młodzi ludzie nie przejawiają wielkiego zamiłowania do jakiejś specjalności, aby od samego początku swojej edukacji skupiać się właśnie na tym wycinku programu nauczania. To bardzo ważne w próbie budowania nowoczesnego i dobrze wykształconego społeczeństwa, dla którego rynek pracy nie byłby zbyt wymagający, albowiem wszyscy posiadaliby stosowne specjalizacje. Takie specjalizacje są dzisiaj bardzo mocno wymagane przez nowoczesne gospodarki – tania siła robocza absolutnie nie jest w stanie zapewnić dzisiaj przewagi przemysłowej czy ekonomicznej, więc pracodawcy poszukują masowo osób z dobrym wykształceniem praktycznym, a więc specjalistów w takich dziedzinach jak inżynieria czy mechanika. Są to kierunki bardzo mocno techniczne i bazujące przede wszystkim na podstawach ścisłych przedmiotów, takich jak matematyka, a więc dostanie się na nie wymaga doskonałych wyników z przedmiotów ścisłych. Podobnie zresztą jak w przypadku studentów biotechnologii czy mechatroniki – niezbędne jest posiadanie szerokiego zakresu wiedzy z wielu różnych kierunków.
Oczywiście humanistyczne przedmioty znajdują się dzisiaj z tego względu na czarnej liście przedmiotów, których nie warto studiować, ze względu na bardzo niski stopień zaawansowania i praktyki, z jakim kończy się większość takich kierunków. Wśród rodziców oraz ich dzieci dominuje dzisiaj przekonanie, że tylko kierunki techniczne mocno oparte na pracach manualnych i specjalistycznej wiedzy z zakresu obsługi nowoczesnych technologii i maszyn, są w stanie zapewnić stabilną przyszłość. I w rzeczywistości większość analiz rynku pracy podkreśla, że przyszłe zakłady pracy i nowoczesny biznes będzie płacił coraz więcej, ale tylko pracownikom mającym uprawnienia do obsługiwania bardzo nowoczesnych maszyn czy pracy w najnowszych programach i systemach komputerowych.
To wiedza praktyczna, której nie da się posiąść w inny sposób, niż na warsztatach, ćwiczeniach praktycznych lub stażach i praktykach. Aby więc wejść na najwyższy poziom zaawansowania matematycznego czy inżynieryjnego, nie wystarczy samo ukończenie szkoły średniej i dostanie się do wymarzonej szkoły. Nawet w późniejszych latach na takiej uczelni trzeba dokładać jeszcze wielu starań, aby nie stracić kontaktu z czołówką najlepszych uczniów i jednocześnie wykorzystywać nadarzające się okazje chociażby do stażu albo nawet pracy w roli wolontariusza. Niekiedy to jedyny sposób, aby w ogóle otrzymać możliwość pracy z niektórymi urządzeniami lub programami jeszcze w okresie studiowania – a pracodawcy zawsze bardzo przychylnie patrzą na CV kandydata, który oprócz zdobywania wyłącznie teoretycznej wiedzy, poświęcał także swój wolny czas na zdobywanie praktycznych szlifów.
Zanim jednak dojdzie w ogóle do chwili wyboru uczelni i szkoły wyższej, trzeba długimi latami starać się w szkole podstawowej, gimnazjum i liceum, aby wejść na odpowiedni poziom pozwalający na zdanie matury na poziomie zaawansowanym i to z dobrym wynikiem procentowym. Tylko taki scenariusz jest w stanie otworzyć dzisiaj szeroko drzwi do wszystkich uniwersytetów czy politechnik w kraju. Przez ostatnie lata dość negatywnie przyglądano się matematyce i sposobom jej wykładania oraz weryfikowania stanu wiedzy uczniów. Dość świadomie ministerstwo zrezygnowało na długie lata z obowiązku prowadzenia egzaminu maturalnego z matematyki dla wszystkich uczniów, poniekąd z obawy przed fatalnymi wynikami. Przy łatwości, z jaką współczesne młode pokolenia zdać mogą język angielski czy polski, zaliczenie nawet podstawowej matematyki dla wielu jest problemem nie do przeskoczenia.
Tymczasem po ponad ośmiu latach bardzo intensywnej edukacji matematycznej, takie zaliczenie matury z dobrym wynikiem nie powinno być problemem dla nikogo. Patrząc jednak na trendy w ostatnim czasie widać wyraźnie, że tylko uczniowie świadomi własnych celów i ambicji wybierają przedmioty ścisłe – ci, którzy jeszcze nie wiedzą, co chcą robić w życiu lub nie celują wcale w wybitną uczelnię, najchętniej wybierają proste do zaliczenia przedmioty humanistyczne. Widać to później również już na samych studiach, gdzie poziom studentów działających w ścisłych kierunkach przeważnie mocno przewyższa poziom prezentowany przez kolegów stawiających na interdyscyplinarność edukacji.
